در مورد عماد، کفۀ تراوز به سمت «قانون» سنگینتره. حوزۀ اخلاق با حوزۀ قانون تفاوت داره. عمل قانونی لزوماً مبتنی بر اخلاق نیست و عمل غیر اخلاقی هم لزوماً غیر قانونی نیست. در «فروشنده»، از همان ابتدای فیلم به شکل های مختلف به حریم خصوصی یک شهروند تجاوز میشه که قاعدتاً و طبق عرف دنیای پیشرفته باید قابل پیگرد قانونی باشه. اما در همۀ آنها عماد تقریباً سکوت می کنه.

تأثیر فیلم «فروشنده» بر جامعه در واداشتن به فکر کردن به مقولۀ «حریم خصوصی» به عنوان یکی از مهمترین مؤلفه های توسعه، از ساعت ها سخنرانی و مصاحبۀ تلویزیونی و تحلیل های جامعه شناختی بیشتر است. یکی از دلایل این تفاوت به نظرم در جادوی داستان گویی (storytelling) نهفته باشد که از زمان سعدی و مولانا رواج داشته و آنها هم به عنوان نخبه های جامعه، تلاش می کردند اندرز را در قالب قصه و حکایت ارائه کنند.